رمزگشایی از نقش ژن IL-17A در سل ریوی: آیا تنوع ژنتیکی کلید پیشبینی ابتلا است؟
اینترلوکین-17A (IL-17A) یکی از سایتوکاینهای پیشالتهابی کلیدی است که نقش مهمی در دفاع ایمنی بدن در برابر عفونتهای باکتریایی، بهویژه در ریهها دارد. مطالعه حاضر ارتباط معناداری را میان دو پلیمورفیسم ژن IL-17A شامل rs2275913 و rs8193036 با افزایش حساسیت به بیماری سل ریوی (PTB) در یک جمعیت ایرانی نشان داد. نتایج حاکی از آن است که افراد دارای آللهای خاص این پلیمورفیسمها، بهویژه rs2275913 (OR = 1.69) و rs8193036 (OR = 2.18)، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به سل ریوی قرار دارند. این یافتهها از فرضیه نقش تعیینکننده تنوعات ژنتیکی در ژن IL-17A در ضعف پاسخ ایمنی علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس حمایت میکنند. موارد کابردی نتایج: با توجه به شیوع جهانی سل، بهویژه در مناطق بومی، شناسایی این پلیمورفیسمها میتواند به شناسایی افراد در معرض خطر و توسعه راهکارهای پزشکی شخصیسازیشده کمک کند. پیشنهاد میشود مطالعات عملکردی بیشتری برای بررسی دقیقتر مکانیسمهای دخیل در اثر این تنوعات ژنتیکی انجام شود.
کلیدواژه ها: tuberculosis| ژن | پلیمورفیسم | IL-17A|
گروه های مخاطب: متخصصان و پژوهشگران |
مشخصات طرح مرتبط:
عنوان پروژه: بررسی و مقایسه فراوانی پلی مورفیسم های rs2275913 و rs8193036 ژن IL-17A در افراد مبتلا به سل ریوی و افراد سالم در سال 1402 در شهر زاهدان
مجری اصلی: دکتر حسین شهریاری| همکاران: زهرا محمد قاسمی، سجاد بارک زایی، مهدی مجیدپور| تاریخ اتمام طرح: 18/1/1403 | کد طرح: 11032
English article: Unraveling the role of IL-17A variants in pulmonary tuberculosis: Insights from a case-control study